فعالیت آنتی‌اکسیدانی عصاره آبی و بافری ژله رویال تازه و خشک شده به روش انجمادی و اثرات ضد ‌باکتریایی آنها بر باکتری‌های دهانی و روده‌ای انسان

ژله رویال از دیرباز دارای نقش درمانی برای بیماری‌ها به‌ویژه عفونت‌ها بوده است. دراین مطالعه میزان فعالیت آنتی‌اکسیدانی و اثر ضد‌ میکروبی ژله رویال بر باکتری‌های دهانی شامل: استرپتوکوک (موتانس، اپیدرمیدیس)، استافیلوکوک اورئوس و باکتری‌های          معده - روده‌ای (استرپتوکوک سالیواریوس، اشریشیا کلی) مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا تأثیر دو حلال آبی و بافر فسفات بر میزان استحصال ترکیبات فنولی و فعالیت آنتی‌اکسیدانی عصاره استخراج شده  از 2 نمونه ژله رویال (تازه ایرانی، خشک تصعیدی ایرانی) بررسی شد. خواص ضد میکروبی عصاره ها در دو حلال آبی و بافر فسفات در غلظت های10،  15، 20 ، 25 و 30%  به روش میکروبراث دیلوشن( شاخص حداقل غلظت بازدارندگی رشد) و انتشار دیسک(قطر هاله عدم رشد) اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد، بیشترین میزان ترکیبات فنولی مربوط به ژله رویال خشک تصعیدی ایرانی با  56/146 میکروگرم گالیک اسید در میلی لیتر ژله رویال بود. در ارتباط با خاصیت آنتی‌اکسیدانی نمونه‌ها،  بیشترین خاصیت آنتی‌اکسیدانی مربوط به ژله رویال خشک تصعیدی  با4/73% و کمترین مربوط به ژله رویال تازه ایرانی با 3/6% بود. در بررسی خاصیت ضد میکروبی نمونه‌ها، تاثیر‌ پذیرترین باکتری نسبت به غلظت‌های مختلف آبی و بافری ژله رویال، استرپتوکوک موتانس و مقاوم‌ترین، اشریشیا کلی مشاهده شد. در ارتباط با غلظت‌های بافری نمونه ها، نتایج مشابهی با غلظت های آبی مشاهده گردید. در مورد میزان حداقل غلظت مهارکنندگی(MIC)، بیشترین درصد برای اشریشیا کلی در عصاره بافری گزارش  شد. به این ترتیب می توان ژله رویال را به عنوان منبعی از آنتی‌اکسیدان  طبیعی معرفی نمود که ناشی از حضور ترکیبات فنولی موجود دراین ماده است.